(20-1-2015)

Volgens Kno-arts prof.dr. R.A. Tange van het UMC in Utrecht gaat het uitspuiten van oren regelmatig fout en heb je kans op gehoorbeschadiging en tinnitus.

Een paar alinea’s uit een artikel van René Steenhorst in de Telegraaf van 20 januari 2015.

 

Om helemaal sta-pel-dol van te worden! Elk moment van de dag, elke seconde, hoor ik een hard gesuis in mijn oor.
Alsof ik naast een stampende afzuigkap zit.”
 
De tinnitus bij Leon van Aalderen* is veroorzaakt door het ondeskundig uitspuiten van een oor, dat potdicht zat door oorsmeer. „Na drie dagen druppelen met olie zou de assistente van onze huisarts het wel even doen. Bij de eerste poging met ’de waterspuit’ vond ik het lawaai en de waterdruk nogal hoog. Na drie pogingen, waarbij er geen vuil uit het oor kwam, verzocht ik de assistente te stoppen. Bij buitenkomst merkte ik dat mijn gehoor heel gevoelig was geworden, ’hyperacusis’ heet dat: hoge tonen kwamen heftig binnen, ’s nachts werd dat erger – het is sindsdien alleen maar erger geworden.”

De behandelfout werd uiteindelijk, met enige schroom, toegegeven. De misser verbaasde Van Aalderen niet, ongelukkig is hij wel: „De spuit was veel te rechtop in mijn gehoorgang gestoken, en de lauwe waterstraal gewoon te hard naar binnen gespoten. Het is daar heel erg kwetsbaar. Onbegrijpelijk dat deze handeling aan een mijns inziens niet zo ervaren assistente was overgelaten. De schade aan mijn gehoor is mogelijk blijvend; met een jaar weet ik meer.”


Kno-arts prof.dr. R.A. Tange van het Universitair Medisch Centrum (UMC) in Utrecht erkent dat het uitspuiten van oren regelmatig fout gaat. Het aantal mislukkingen is echter onbekend. „Als u mij vraagt of ik mijn oren zou laten uitspuiten? Met zo’n waterspuit, die eigenlijk al sinds de 15e eeuw wordt gebruikt? Nooit en te nimmer! De risico’s zijn te groot. Ik zou kiezen voor een ’microscopisch toilet’, waarbij de oorsmeerprop er wordt uitgezogen.”

Vaak gaat het al fout in het voorgesprek, stelt professor Tange: „Vooraf moet goed met de patiënt gesproken worden over diens voorgeschiedenis van het slechter horen en andere details die er mogelijk toe doen. Daarna moet het oor eerst goed worden bekeken, bijvoorbeeld of er geen gaatje in het trommelvlies zit of dat er andere problemen zijn. Dát gebeurt dus helaas lang niet altijd.”

Vaak gaat het al fout in het voorgesprek, stelt professor Tange: „Vooraf moet goed met de patiënt gesproken worden over diens voorgeschiedenis van het slechter horen en andere details die er mogelijk toe doen. Daarna moet het oor eerst goed worden bekeken, bijvoorbeeld of er geen gaatje in het trommelvlies zit of dat er andere problemen zijn. Dát gebeurt dus helaas lang niet altijd.”

In Engeland wordt wekelijks 20.000 keer oorsmeer verwijderd. In één op de duizend gevallen gaat het mis, blijkt uit onderzoek daar. Britse artsen erkennen dat trommelvliezen door ondeskundigheid of achteloosheid beschadigd raken.
 
 
* Naam van betrokkene is op verzoek gefingeerd.
 

 

Terug